Ekstremna hladnoća uticala na izumiranje ljudskih predaka pre 900.000 godina

Ekstremna hladnoća najverovatnije je uticala na izumiranje ljudskih predaka pre 900.000 godina, pokazalo je najnovije istraživanje naučnika sa više američkih univerziteta.

U studiji se navodi,na osnovu analize DNK, da su se populacije predaka oporavile oko 100.000 godina kasnije, prenosi Sajens njuz.

Kako se navodi, na osnovu moderne ljudske DNK smatra se da su se ljudski preci možda borili protiv izumiranja pre otprilike 900.000 godina pre nego što su se vratili i možda evoluirali u Homo heidelbergensis.

Ovo potencijalno pretvaranje ljudskih predaka u jedva održivi broj preživelih poklopilo se sa periodom ekstremne hladnoće i dugotrajnih suša u Africi i Evroaziji, pokazuju prethodni geološki dokazi.

Genetičar i jedan od autora studije Vangđi Hu sa Univerziteta u Njujorku rekao je da ta teza ukazuje da je relativno mali broj preživelih od velike hladnoće kamenog doba možda evoluirao u vrstu predaka Homo sapiensa, neandertalaca.

Prethodne analize DNK ekstrahovane iz drevnih fosila procenjuju da se ova uobičajena vrsta predaka pojavila između 700.000 i 500.000 godina.

Nedugo pre toga, pripadnici ljudskog roda, Homo, izdržali su oko 117.000 godina dugo smrzavanje, zadržavajući u proseku 1.280 jedinki sposobnih za razmnožavanje, a u studiji se navodi da se taj broj naših evolucijskih predaka reprodukovao taman toliko da spreči izumiranje.

Prema proceni naučnog tima, pre početka oštre klime, broj potencijalnih uzgajivača u istoj populaciji predaka iznosio je između 58.600 i 135.000 jedinki.

Huov tim osmislio je novu statističku metodu za procenu vremena i veličine drevnih populacija za razmnožavanje koristeći obrasce zajedničkih varijanti gena u današnjim ljudskim populacijama.

Savremeni genetski podaci došli su od 3.154 ljudi u 10 afričkih populacija i 40 evropskih i azijskih populacija, a Huova grupa je tu informaciju dobila iz dve naučne baze podataka ljudske DNK.

Naučnici su izračunali očekivanu raznolikost ovih modernih varijanti na osnovu hipotetičke istorije drevne populacije, od kojih su neke uključivale periode drastičnog pada broja odraslih jedinki koje se razmnožavaju.

Naučnici su otkrili da su Afrikanci pokazali mnogo jače genetske dokaze o krahu drevne populacije nego neafrikanci. Osiromašena populacija ljudskih predaka verovatno je živela u Africi počevši od pre oko 900.000 godina, iako se Evroazija ne može isključiti kao matični region za te preživele, naveo je tim.

U komentaru objavljenom uz novu studiju, arheolog Nik Ešton i paleoantropolog Kris Stringer privremeno su prihvatili novu procenu drevnog pada stanovništva među ljudskim precima.

Kako se navodi, sve veći broj fosilnih otkrića sugeriše da su grupe iz roda Homo okupirale različite delove Afrike, Azije i Evrope pre otprilike 900.000 do 800.000 godina, smatraju Ešton i Stringer i dodaju da su populacije koje nisu bile povezane s kasnijim H. sapiensom, koje su živele na tim kontinentima možda nekako bolje preživele ozbiljno globalno zahlađenje od grupa koje su povezane s ljudima danas.

Izveštaj Hua i njegovih kolega ukazuje na mogućnost da je ljudska populacija predaka privremeno pretrpela nagli pad broja i formirala male grupe koje su se retko parile jedna s drugom, kaže populacioni genetičar Aron Ragsdejl sa Univerziteta Viskonsin-Medison.