Otpad od kukuruza, manioke i kokosa tri puta je ekološki prihvatljiviji od seče šuma i drvenog uglja

Da bi smanjili seću beninskog drveće, kao zamenu za drveni ugalj, stanovnici Zapadne Afrike koriste organski otpad od kukuruzne ljuske, ljuske manioke i kokosa. Drveni ugalj je drugo glavno gorivo u domaćinstvima u Beninu, zbog čega je i potražnja za njim sve veća.

Zaprepašćen prizorom dugih kolona, zbog prevoza gomile drvenog uglja iz šuma Zapadne Afrike, 36-godišnji preduzetnik je bio motivisan da pronađe alternativu.

"Pomislio sam kako to da od nas traže da se borimo protiv krčenja šuma, a imamo toliko vreća drvenog uglja koji se transportuje u naše gradove? Upravo to je ono što me je motivisalo da počnem da tragam za alternativnim izvorom", afrički preduzetnik Roland Adjovi.

On i njegovi zaposleni sakupljaju, sortiraju i suše otpad od kukuruzne svile i kokosa, pre nego što ga spale u karbonizovani prah, koji se prerađuje u briket. Tako prerađeni briket pakuju u vreće i prodaju na svojim štandovima. Potražnja za ovim briketima, samo zahvaljujući preporukama ljudi, bila je sve veća.

"On je tri puta ekološki prihvatljiviji od običnog drvenog uglja, a i ima izrazito visoku kaloričnu moć što omogućuje brzo spremanje hrane na ovaj ugalj", ističe Adjovi.

Više od 60 odsto svetskog drvenog uglja proizvodi se u Africi, koji se dobija uglavnom iz šuma. Sve to, naravno, dovodi do uništavanja šumskih resursa, navodi se u izveštaju Organizacije za hranu Ujedinjenih nacija iz 2017. godine. Adjovi se trudi da to promeni, jer se trenutno proizvodi veoma mala količina drvenog uglja.

Ova vrsta inovativne proizvodnje drvenog uglja, hitno je potrebna da bi se sprečilo dalje uništavanje šuma i gubitak biodiverziteta.

Slični primeri potrebni su i zemljama poput Etiopije, Kameruna, Kenije, Tanzanije, ali bi sigurno imali koristi i šire od afričkog kontinenta.